Η Ελληνική οικονομία βρίσκεται στο «κόκκινο»
Η Ελληνική οικονομία βρίσκεται στο «κόκκινο». Ο κίνδυνος της ύφεσης είναι υπαρκτός. Οι ανισότητες διευρύνονται. Η δημοσιονομική εκτροπή τροφοδοτεί το κόστος δανεισμού που έχει εκτοξευθεί σε πρωτόγνωρα επίπεδα, με κίνδυνο να υπάρχουν δυσκολίες στον εξωτερικό δανεισμό. Οι πολίτες δεν τα βγάζουν πια πέρα. Παρ’ όλα αυτά, με τον Προϋπολογισμό του 2009 η Κυβέρνηση ακολουθεί την ίδια αδιέξοδη πολιτική των τελευταίων πέντε ετών. Επιβάλλει πάνω από 7 δις ευρώ πρόσθετους φόρους, μειώνει κατά 850 εκατ. ευρώ τις δημόσιες επενδύσεις, αυξάνει τις καταναλωτικές δαπάνες του δημοσίου και υποχρηματοδοτεί το κοινωνικό κράτος.
Ακολουθεί τις ίδιες πολιτικές που οδήγησαν τον τόπο και τους πολίτες σε αδιέξοδο:
α). Την βίαιη αναδιανομή του φορολογικού βάρους σε βάρος των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων και των εισοδημάτων από εργασία, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του οικογενειακού προϋπολογισμού.
β). Την πλήρη απαξίωση των ελεγκτικών μηχανισμών και των θεσμών εποπτείας στις αγορές, με αποτέλεσμα η φοροδιαφυγή να διευρύνεται, τα καρτέλ να οδηγούν την ακρίβεια στα ύψη, και να συνεχίζονται οι καταχρηστικές πρακτικές εκ μέρους των τραπεζών και των εισπρακτικών εταιρειών σε βάρος των δανειοληπτών και των επενδυτών.
γ). Την απαξίωση του κοινωνικού κράτους, με αποτέλεσμα την εκτόξευση των ιδιωτικών δαπανών για την υγεία, την υποχρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας προς όφελος της ιδιωτικής παιδείας, και τη διεύρυνση της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων.
δ). Την απαξίωση των ΔΕΚΟ και την πώληση ή την παραχώρηση κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων, όπως ο ΟΤΕ, τα λιμάνια και η Αγροτική Ασφαλιστική, με αποτέλεσμα το κράτος να στερείται αναπτυξιακών εργαλείων, ο φορολογούμενος να πληρώνει τις ζημιές και ο καταναλωτής υψηλότερα τιμολόγια.
ε). Την απουσία αναπτυξιακής στρατηγικής και τη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων από το 4,9% του ΑΕΠ το 2003 στο 3,4% του ΑΕΠ το 2009, με αποτέλεσμα το ΕΣΠΑ 2007-2013 να μην έχει καν ξεκινήσει, η Ελληνική περιφέρεια να οδηγείται σε μαρασμό και οι ελληνικές επιχειρήσεις να χάνουν ανταγωνιστικότητα.
Η οικονομική πολιτική πρέπει να ανατραπεί. Και ανατροπή σημαίνει:
α) Στήριξη του οικογενειακού προϋπολογισμού, με στοχευμένες εισοδηματικές ενισχύσεις και μείωση του φορολογικού βάρους για τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, καταπολέμηση της ακρίβειας και προστασία των καταναλωτών από την υπερχρέωση.
β) Αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους με τολμηρές τομές και επαρκή χρηματοδότηση για την αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας και υγείας, την εξυγίανση των ασφαλιστικών ταμείων, ενεργητικές πολιτικές για τη στήριξη της εργασίας και προώθηση ενός ολοκληρωμένου δικτύου κοινωνικών υπηρεσιών σε επίπεδο κάθε δήμου.
γ) Βιώσιμη, πράσινη ανάπτυξη με προώθηση επενδύσεων και κινήτρων για μια νέα, δυναμική οικονομία με αιχμή τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον αγροτοδιατροφικό τομέα, και τα ποιοτικά προϊόντα και υπηρεσίες.
δ) Ένα ευνομούμενο και αποτελεσματικό κράτος που θα λειτουργεί με διαφάνεια και λογοδοσία προς τον πολίτη. Με χρηστή δημοσιονομική διαχείριση και μείωση του ρυθμιστικού βάρους και της γραφειοκρατίας. Με μηδενική ανοχή στη διαπλοκή και τη διαφθορά.
(άρθρο στην εφημερίδα “Έθνος της Κυριακής” 21-12-2008
Leave a Reply