Συνέντευξη στον “FLASH 96”, 03-10-2011
Στον δημοσιογράφο Α. Κοκορίκο
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Έχουμε στην τηλεφωνική μας γραμμή την βουλευτή της Β’ Αθηνών του ΠΑΣΟΚ και πρώην Υπουργό την κα Λούκα Κατσέλη. Καλό σας μεσημέρι κα Κατσέλη.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Καλό μεσημέρι κ. Κοκορίκο.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Να δούμε τα θέματα της επικαιρότητας, η οποία βέβαια είναι κυρίως οικονομική, αν και στο εσωτερικό είναι εντελώς διαφορετική από την ατζέντα που διαμορφώνεται στο εξωτερικό για τα ίδια θέματα και για την Ελλάδα.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Αν και είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Στο Eurogroup εξετάζουν και το ελληνικό θέμα, το οποίο όμως θα το συζητήσουν είπαν την Κυριακή και η κα Μέρκελ με τον κ. Σαρκοζί.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Αυτή είναι μια περίεργη εξέλιξη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ουσιαστικά έχει περάσει πίσω, μπροστά είναι η κα Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί που μιλούν για όλη την Ευρώπη και αυτό είναι κάτι, το οποίο νομίζω πρέπει να μας ανησυχεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι δυο μεγάλες χώρες ισχυρές χώρες, αλλά νομίζω ότι είναι σημαντικό η Ευρώπη να μιλάει με μια φωνή.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Άλλωστε συμμετέχουν στην Commission, δεν είναι ότι δεν συμμετέχουν ή δεν έχουν φωνή.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Έχουν.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Απλώς θέλουν να αποφύγουν αυτή την ομαδική τη συλλογική διαδικασία.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Πάντως είναι σημαντικό η Ευρώπη να προχωρήσει, να ολοκληρώσει το θεσμικό της οικοδόμημα και να ενισχύσει τους αντιπροσωπευτικούς της θεσμούς. Νομίζω ότι είναι μια υπαναχώρηση της Ευρώπης να έχουμε μια ή δύο χώρες, όποιες κι αν είναι αυτές, οι οποίες ουσιαστικά να ηγούνται όλου του ευρωπαϊκού διαλόγου.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Βέβαια αυτό το οποίο δεν ξέρουμε είναι το τι ακριβώς συζητούν. Γιατί αν συζητούσαν για υλοποίηση των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου θα ήταν περιττές οι συζητήσεις.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Κοκορίκο περίπου το ξέρουμε. Υπάρχουν δυο απόψεις αυτή τη στιγμή μέσα στην Ευρώπη όσον αφορά τη διαχείριση του χρέους και δεν έχει επέλθει συμφωνία. Η μία άποψη, που είναι κυρίως η γερμανική άποψη η οποία υποστηρίζεται από την Ολλανδία, τη Φιλανδία και την Αυστρία, είναι ότι θα έπρεπε ένα πολύ μεγαλύτερο κομμάτι να πέσει στα χέρια των ιδιωτών, με ένα βαθύτερο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων.
Η άλλη άποψη η οποία κυρίως εκφράζεται αυτή τη στιγμή από τη Γαλλία αλλά και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και από άλλες χώρες, είναι ότι θα πρέπει να ενισχυθεί το Ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, το οποίο να μπορεί να παρέμβει στη δευτερογενή αγορά, να εκδίδει ευρωομόλογα ίσως και να επιτρέψει σε χώρες όπως η Ελλάδα να αγοράσουν το χρέος του σε βάθος χρόνου.
Αυτή η κακοφωνία υπήρχε εδώ και ένα χρόνο και συνεχίζεται. Νομίζω ότι τουλάχιστον αυτή την περίοδο δεν θα ληφθούν αποφάσεις τόσο πολύ, αλλά οι χώρες τελικά θα καταλήξουν να υλοποιήσουν τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου με τη μείωση στο 20-21% εκτός αν υπάρχει κάποια αλλαγή μέσα σε λίγες μέρες της γαλλικής στάσης, που το βλέπω μάλλον δύσκολο δεδομένου ότι όλες οι Τράπεζες δεν θα ήθελαν αυτή τη στιγμή να υπάρχει μια ανατροπή των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Πάντως κα Κατσέλη υπάρχει πραγματική βάση σε αυτή τη διαφωνία, τη δημιουργική διαφωνία που υπάρχει. Δηλαδή δεν είναι δυνατό οι αγορές να προσφέρουν έκπτωση 40 έως 50% και την ίδια στιγμή επισήμως να ωθείται ανταλλαγή των ομολόγων με κούρεμα 21%. Δηλαδή η ίδια η αγορά έχει δώσει μεγαλύτερη έκπτωση, άρα οι Τράπεζες θα πρέπει να καταγράψουν αυτή τη διαφορά. Επειδή όμως έχουν το προνόμιο να μην καταγράφουν…
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Οι Τράπεζες θα καταγράψουν. Το θέμα είναι ότι αυτή τη στιγμή βγαίνουν και κέρδη.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Αυτό ενοχλεί τους Γερμανούς κυρίως.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Διότι την περασμένη εβδομάδα έγιναν πράξεις με μεγαλύτερη απομείωση, ενόψει της μελλοντικής μείωσης του 20%. Άρα πολλοί οι οποίοι αγόραζαν τώρα ομόλογα ελληνικά με πολύ χαμηλότερες τιμές, αναμένουν να το πουλήσουν με υψηλότερη τιμή. Γίνονται αυτά τα παιχνίδια κ. Κοκορίκο στη διεθνή αγορά …
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Και βγάζουν χρήματα.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Βγάζουν χρήματα στις πλάτες άλλων και γι’ αυτό νομίζω ότι το συμπέρασμα είναι ότι τελικά όλη χρηματοπιστωτική αγορά διεθνώς χρειάζεται πολύ καλύτερη ρύθμιση και είναι κάτι, το οποίο το πληρώσαμε πάρα πολύ ακριβά, όταν στο τέλος της δεκαετίας του ’90 απορυθμίστηκαν οι αγορές και φτάσαμε να μην υπάρχει η κατάλληλη εποπτεία, να μην υπάρχουν ρυθμίσεις σε διεθνές επίπεδο και είχαμε μια σειρά χρηματοπιστωτικών κρίσεων.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Το θέμα όμως είναι ότι δυστυχώς δεν υπάρχει μία ελληνική άποψη επ’ αυτού. Δηλαδή ένα ελληνικό σχέδιο το οποίο είτε να υιοθετεί τη λύση των Γερμανών για κούρεμα 50%, είτε να υιοθετεί την άποψη της Roland Berger που ήταν ένα τελευταίο σενάριο που κυκλοφόρησε, αλλά που να είναι προσαρμοσμένο στα ελληνικά συμφέροντα. Γιατί και οι δυο φωνές που ακούγονται, είναι πάντοτε για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των δανειστών με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που έχει ο καθένας.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Γνώμη μου είναι ότι υπάρχει ελληνική άποψη. Η ελληνική άποψη αυτή δεν μπορεί εύκολα να εκφραστεί δημοσίως, διότι ουσιαστικά είναι συνέπεια της πορείας των διαπραγματεύσεων σε όλα τα επίπεδα. Θα σας έλεγα όμως εγώ την προσωπική μου άποψη.
Η προσωπική μου άποψη είναι αυτή η οποία είχε ήδη εκφραστεί το Φεβρουάριο όταν είχαμε εδώ στην Αθήνα τη συνάντηση των 50 μελών του Eurogroup που είναι ένα group προσωπικοτήτων από όλη την Ευρώπη που ουσιαστικά εξετάζει τα θέματα του ευρώ, από τότε από το Φεβρουάριο του 2011 είχαμε πει ότι η καλύτερη η βέλτιστη λύση θα ήταν να προικοδοτηθεί το Ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, να μπορεί εκείνο να παρεμβαίνει ενεργά για τη διαχείριση του χρέους των κρατών της Ευρωζώνης, να μπορεί να δίνει ίσως εγγυήσεις που είναι ακριβώς αυτό που πρότεινε και ο Γκάιντερ στην τελευταία Σύνοδο και να μπορεί εκτός πολιτικών εξελίξεων και εκτός αποφάσεων Κοινοβουλίου να διαχειριστεί ορθολογικά τα θέματα του χρέους.
Δυστυχώς αυτό δεν κατέστη δυνατό. Πιστεύω ότι γρήγορα ή αργά εκεί θα καταλήξουμε, σε μια τέτοια λύση, διότι το ζήτημα είναι θεσμικό, το πρόβλημα της Ευρωζώνης είναι θεσμικό και ακόμη κι αν γινόταν για την περίπτωση του ελληνικού χρέους μια διαφορετική ρύθμιση από το 20%, πάλι το ζήτημα θα ήταν ανοιχτό για την Ευρωζώνη.
Άρα γρήγορα ή αργά θα πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα στο Ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας να έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στις αγορές ομολόγων.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Το θέμα είναι ότι με το σχέδιο «Εύρηκα» το οποίο μάθαμε την τελευταία εβδομάδα, δεν υπάρχει βέβαια συμμετοχή των ιδιωτών των ιδιωτικών Τραπεζών, αλλά στηρίζεται όλο το σενάριο χρηματοδότησης δηλαδή της Ελλάδας από το προσωρινό Ταμείο σταθερότητας, στην εγγύηση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Ξέρω την εταιρεία η οποία σκέφτηκε το σχέδιο αυτό, αλλά δεν νομίζω ότι πολιτικά είναι κάτι εφικτό και δεν νομίζω ότι θα ήταν και προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Πάντως από ό,τι καταλαβαίνουμε κα Κατσέλη για άλλη μια χρονιά έχουμε χάσει τον πόλεμο με την ύφεση. Δεν υπάρχουν πρωτοβουλίες, ενώ θα μπορούσαν να υπάρξουν κυρίως από τις δημόσιες επιχειρήσεις. Αλλά επειδή οι δημόσιες επιχειρήσεις προορίζονται για πώληση σε σημερινές εξευτελιστικές τιμές, τι επενδυτικά σχέδια να κάνουν;
Ας πούμε για παράδειγμα η ΔΕΗ ή ο ΟΠΑΠ, ή η ΔΕΠΑ, ή τα ΕΛΠΕ θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν σε τέτοιες συμφωνίες.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Κοκορίκο γίνονται επενδύσεις, μην το ακυρώνουμε τελείως. Απλώς να θυμίσω ότι αυτή τη στιγμή παραδείγματος χάριν και στον ΟΛΠ και στον ΟΛΘ υλοποιούνται μεγάλα επενδυτικά σχέδια και στη ΔΕΗ, παραδείγματος χάριν η μεγάλη επένδυση στην Κοζάνη γίνεται για τα φωτοβολταϊκά, στον ΟΛΘ για τον 6ο προβλήτα και τα λοιπά. Δεν είναι άσπρο ή μαύρο τελείως, είμαστε κάπου ανάμεσα.
Το θέμα είναι και δεν υπάρχει αμφιβολία όμως ότι η ύφεση είναι ύφεση και είναι αν θέλετε αναμενόμενη ίσως όχι στην έκταση που υπάρχει, όταν έχει γίνει μια τέτοια δραστική περικοπή της αγοραστικής δύναμης των ελληνικών νοικοκυριών και τόσες πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν κλείσει.
Άρα η ύφεση είναι μια πραγματικότητα. Εγώ αγωνιώ γιατί παρακολουθώ και το τι συμβαίνει και στην Ελλάδα και αλλού, ότι είναι πολύ εύκολο να υπάρχει και κοινωνική έκρηξη, διότι έχουν φτάσει πολλά νοικοκυριά να μην αντέχουν άλλο. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει μία αντιστάθμιση με κοινωνικά μέτρα, με ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και με ένα δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας κυρίως για τους πιο ευάλωτους.
Αλλιώς θα ζήσουμε στην Ευρώπη και όχι μόνο στην Ελλάδα, σκηνές οι οποίες δεν θα τις έχουμε ξαναδεί. Όταν η μέση ελληνική οικογένεια αυτή τη στιγμή πραγματικά έχει φτάσει στα όρια της αντοχής της και όταν δεν μπορεί να καλύψει τρέχουσες δαπάνες, τότε χρειάζεται να ληφθούν μέτρα αντισταθμιστικά. Το πρώτο και το πιο σημαντικό για εμένα, είναι να προχωρήσουμε ακόμη πιο τολμηρά ακόμη πιο θαρραλέα σε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Γιατί η ανεργία είναι ό,τι χειρότερο.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Αυτές οι εναλλακτικές πολιτικές απασχόλησης εννοείτε με πρωτοβουλία του δημοσίου φυσικά.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Ναι. Το πρόγραμμα παραδείγματος χάριν της κοινωφελούς εργασίας, το οποίο μπάζει αμέσως 55.000 ανέργους στην αγορά εργασίας έστω και 5 μήνες, είναι μία σημαντική ένεση. Πρέπει να προχωρήσει αμέσως. Ήταν κάτι το οποίο στο σχεδιασμό μας ήταν να προχωρήσει αρχές Αυγούστου, πρέπει να γίνει, τα Τοπικά Ολοκληρωμένα Προγράμματα στήριξης απασχόλησης επίσης. Πρέπει να προχωρήσουμε πολύ γρήγορα και στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων για το οποίο είχαμε καθυστερήσεις, αλλά και σε τέτοια θετικά μέτρα.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Μάλιστα. Κυρία Κατσέλη σας ευχαριστούμε πολύ.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Εγώ ευχαριστώ.
Α. ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Καλό σας μεσημέρι.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Γεια σας.
Leave a Reply