Συνέντευξη στο “Ράδιο 9”, 04-10-2011
Στους δημοσιογράφους Δ. Σταυρόπουλο και Δ. Βερύκιο
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θα πούμε μια καλημέρα στην κα Λούκα Κατσέλη, πρώην Υπουργό Εργασίας και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Καλημέρα Κατσέλη.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Καλημέρα σας.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούγατε μαζί μας ένα τραγούδι το οποίο είχε γραφτεί πριν από 20 χρόνια της Αλεξίου των Φατμέ και της Αφροδίτης Μάνου.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: «Η ζωή κύκλους κάνει».
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: «Η ζωή κύκλους κάνει, παράξενος χειμώνα μπαίνει» λέει το τραγούδι γραμμένο πριν 20 χρόνια. Συμφωνείτε με αυτό τον στίχο;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Είναι πολύ επίκαιρο. Μόνο που η ζωή αυτούς τους κύκλους τους κάνει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ακόμη και μέσα σε ένα χρόνο.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πόσο παράξενος θα είναι αυτός ο χειμώνας και πόσο άγριος κα Κατσέλη; Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους από εσάς και που ξέρετε και που μπορείτε να μιλήσετε.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Διαβάζω κι εγώ στις σημερινές εφημερίδες και πρέπει να σας πω ότι έχουμε μπει σε μια επικίνδυνη ατραπό. Είδα κι άκουσα ότι αναβλήθηκε για ακόμη μια φορά η καταβολή της 6ης δόσης, μπαίνουν νέα θέματα στο τραπέζι από τους εταίρους μας που δεν είχαν συμφωνηθεί και υπάρχει μια ανακολουθία και μια αναξιοπιστία, η οποία ουσιαστικά παραλύει την οικονομική δραστηριότητα. Η ανακολουθία και η αναξιοπιστία δεν είναι μόνο από κυβερνητικές αν θέλετε παραλείψεις, αλλά και από παραλείψεις των ίδιων των εταίρων μας.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Δηλαδή; Για να καταλάβουμε κι εμείς οι κοινοί θνητοί.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Εγώ να δεχτώ ότι υπήρξαν καθυστερήσεις από ελληνικής πλευράς τους τελευταίους 6 μήνες ή και ένα χρόνο αν θέλετε, σχετικά με δεσμεύσεις τις οποίες είχαμε αναλάβει με υπερβολικά φιλόδοξους στόχους, τους οποίους δεν υλοποιήσαμε και γι’ αυτό έχουμε μιλήσει επανειλημμένα και αυτά πρέπει οπωσδήποτε να διορθωθούν.
Αυτό όμως δεν δικαιολογεί τους εταίρους μας να ξανανοίξουν το θέμα της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου, να ξαναμπεί το θέμα της διάρθρωσης ή αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, αν πρέπει να είναι 20% ή 50%, τώρα, αυτή τη στιγμή, τρεις μήνες μετά τη συμφωνία, να μπαίνουν ξανά στο τραπέζι εργασιακά θέματα και κατάργηση της ελάχιστης αμοιβής …
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί να πάμε κα Κατσέλη γιατί φτάσατε στο point.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Τα οποία είχαν κλείσει και τα οποία δεν είχαμε δεσμευτεί και είχαμε διαφωνήσει.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ελάτε να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο. Είστε αυτή που είχατε πει ότι πρέπει να υπάρχουν κόκκινες γραμμές, το θυμάμαι. Αυτές οι κόκκινες γραμμές τις ξεπεράσαμε.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Υπήρχαν οι κόκκινες γραμμές …
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μα τώρα τις ξεπεράσαμε.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Να σας πω κάτι, ξαναθέτουν τα ίδια θέματα.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Προσπάθεια κάνουν.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Και κάνουν μάλιστα μια προσπάθεια η οποία κατά τη γνώμη μου είναι μια βαθύτατα εσφαλμένη αντίληψη για την οικονομία και για το πώς περιορίζεις την ανεργία. Κύριε Σταυρόπουλε και κ. Βερύκιε δεν υπάρχει βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσα από συνεχείς μειώσεις αμοιβών και δημιουργία ενός καθεστώτος εργασιακής ζούγκλας.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σίγουρα.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Η ανάπτυξη ποτέ σε καμία χώρα δεν πέρασε μέσα από εξαθλίωση των εργαζομένων και από την αποδόμηση όλων των κοινωνικών συμφωνιών.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Κυρία Κατσέλη εσείς που έχετε κουβεντιάσει μαζί τους, που τους βλέπετε όχι μόνο ως ελεγκτές γιατί όταν έρχονταν σε εσάς να κουβεντιάσουν, ήξεραν ότι είχαν έναν άνθρωπο απέναντί τους και με παγκόσμια εμπειρία σε αυτά τα θέματα και στο ακαδημαϊκό πεδίο αλλά και στο διπλωματικό. Εσείς πως διαβάζατε τα μάτια τους; Γιατί αυτοί επιμένουν να σπάσουν το τσαμπουκά του Έλληνα εργαζόμενου, των Συνδικάτων; Θέλουν να διαλύσουν τα Συνδικάτα; Θεωρούν ότι υπάρχει ένα μόρφωμα που πρέπει να …
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Βερύκιε υπάρχουν ιδεοληψίες, ας το δεχτούμε αυτό για να μπορέσουμε να κουβεντιάσουμε. Οι ιδεοληψίες είναι σε διεθνές επίπεδο και μια ίδια ιδεοληψία η οποία υπήρχε όχι στην Ευρώπη, μάλιστα αυτό που μας κάνει εντύπωση και στις κουβέντες που είχα και με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας αυτές οι ιδεοληψίες μου έλεγαν, ήταν κυρίαρχες στη δεκαετία του ’80 και του ’90 στη Λατινική Αμερική και αλλού. Δυστυχώς έχουν έρθει και στην Ευρώπη.
Οι ιδεοληψίες λοιπόν που υπάρχουν είναι ότι ξαφνικά εάν καταργήσουμε τις συλλογικές συμβάσεις τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, εάν οι εργοδότες από μόνοι τους μπορούν να ορίζουν οποιουσδήποτε όρους εργασίας κατά τη βούλησή τους, οι μισθοί θα προσαρμοστούν στο επίπεδο της παραγωγικότητας και ως δια μαγείας θα επέλθει αύξηση της απασχόλησης και της οικονομικής δραστηριότητας.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Αυτό δεν είναι πιο άγριο και από το νεοφιλελευθερισμό;
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Βέβαια.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Μα είναι μια νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία και πρέπει να τη δεχτούμε ως τέτοια, η οποία σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία όπου έχεις χώρες όπως η Κίνα, όπως η Ινδία και τα λοιπά που έχουν πολύ – πολύ πιο χαμηλούς μισθούς δεν έχει και όριο.
Η ανταγωνιστικότητα στην Ευρώπη δεν κερδίζεται με αυτό τον τρόπο και να σας πω και κάτι άλλο, το οποίο νομίζω ότι πρέπει να είναι ένα επιχείρημα το οποίο να θέσει και η Ελληνική Κυβέρνηση.
Αυτή τη στιγμή είμαστε μια χώρα με την υψηλότερη ανεργία των νέων, περίπου 40%. Κάναμε μια προσαρμογή και είπαμε ότι για 2 χρόνια θα μπορεί κάποιος να πάρει ένα νέο που πρώτη φορά μπαίνει στην αγορά εργασίας με ένα μισθό έως 20% πιο κάτω από την ισχύουσα συλλογική σύμβαση.
Εδώ θα πρέπει να μας πει η Τρόικα να παρακολουθήσουμε αυτή την εξέλιξη, να δούμε πόσο αυξήθηκε η απασχόληση των νέων λόγω αυτού του μέτρου και με βάση αυτή την απόδειξη, να δούμε εάν υπάρχει πραγματικά όφελος από το να μειώσεις ακόμη περισσότερο, για τους εργαζόμενους το μισθό.
Αυτό, δηλαδή η κατάργηση της ελάχιστης αμοιβής της εθνικής συλλογικής σύμβασης, το μόνο που θα κάνει είναι μια αναδιανομή του εισοδήματος ακόμη πιο άδικη σε βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα. Έχουμε νέα δεδομένα με αυτό που ζήτησαν χτες το βράδυ από τον κ. Κουτρουμάνη. Τώρα, εμείς σε αυτό το νέο δεδομένο που αν το δεχτούμε, γινόμαστε Ινδία. Δεν γινόμαστε Βουλγαρία, δεν υποτιμώ αυτές τις χώρες, αλλά δεν γινόμαστε Βουλγαρία πάμε ένα σκαλί πιο κάτω και θα γίνουμε η Ινδία της Μεσογείου. Πρέπει να το δεχτούμε; Και αν δεν δεχτούμε την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων δηλαδή, πως μπορούμε να αντιδράσουμε και τι μπορούμε να αντιπροτείνουμε; Αν το δεχτούμε είναι ολέθριο λάθος κα Κατσέλη;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Σταυρόπουλε, πρώτα – πρώτα να πούμε ότι ζητάνε τρία πράγματα, στοχεύοντας νομίζω στα δυο ή στο ένα, για να καταλάβουμε και τη διαπραγματευτική στρατηγική τους.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Τι ακριβώς ζητούν;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Ζητούν την κατάργηση της ελάχιστης αμοιβής της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης. Ζητούν, κάτι το οποίο το ζητούσαν εδώ και καιρό, την κατάργηση της επέκτασης των κλαδικών και την κατάργηση της συρροής όπως λέγεται, δηλαδή αν έχεις μια επιχειρησιακή σύμβαση και μια κλαδική σύμβαση να επικρατεί πάντοτε η επιχειρησιακή, άρα ουσιαστικά ζητούν την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων.
Και τρίτον ζητάνε οι επιχειρησιακές συμβάσεις που συνάπτονται σε επίπεδο επιχείρησης να γίνονται όχι με Συνδικάτα, αλλά με Ενώσεις προσώπων.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Δηλαδή κατά μονάς.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Αυτά τα τρία. Δηλαδή να έχεις μια ομάδα εργαζομένων με την οποία να μπορεί ο εργοδότης να συνάπτει μια σύμβαση.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Αν μπορούν οι εννιά αυτό θεωρείται …
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Τα 2/5 ή τα 3/5 των εργαζομένων.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι και διάσπαση.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Αυτό που πάντοτε πίεζαν ήταν η κατάργηση των κλαδικών.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Έχουν βάλει κατά τη γνώμη μου στο τραπέζι και την κατάργηση της ελάχιστης αμοιβής της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης η οποία δεν πιστεύω ότι θα γίνει αποδεκτή, για να πάρουν την κατάργηση των κλαδικών.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Μάλιστα. Γίνεται σκληρό παζάρι!
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Γι’ αυτό είχαμε περάσει την λύση που είχαμε αντιπροτείνει και η οποία έγινε δεκτή και δεν καταλαβαίνω γιατί μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ανατρέπεται …
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Γιατί δεν ήθελαν εσάς κα Κατσέλη. Γιατί είστε το μαύρο πρόβατο, το κόκκινο πανί σε συνδυασμό και με τη βοήθεια και διαφόρων συναδέλφων σας που κουτοπόνηρα σκέπτονταν μέσα στην Κυβέρνηση. Αυτή είναι η ιστορία. Και τώρα νομίζουν ότι θα μπορέσουν να τα καταφέρουν. Τι πρέπει όμως να κάνει η Κυβέρνηση μπροστά σε αυτά τα τρία;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Βερύκιε πρώτα – πρώτα τίποτε από αυτά τα θέματα δεν είχαν μπει στο τραπέζι για το Μεσοπρόθεσμο. Εφόσον δεν είναι δέσμευσή μας νομίζω ότι μπορεί η Ελληνική Κυβέρνηση να πει ότι «στα εργασιακά θέματα σε συνεργασία με το ILO με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, να δούμε βεβαίως που μπορούμε να κάνουμε βελτιώσεις στη λειτουργία της αγοράς εργασίας, αλλά δεν ανοίγουμε θέματα τα οποία είχαν κλείσει».
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Και γιατί τα άνοιξαν αυτοί; Τι παιχνίδι είναι αυτό δηλαδή που παίζουν τώρα;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Όταν υπάρχει γενική επαναδιαπραγμάτευση, γι’ αυτό σας είπα στην αρχή ότι είμαστε σε μια επικίνδυνη ατραπό, όταν τα θέματα είναι ανοιχτά πιέζουν από όλες τις κατευθύνσεις προς όλες τις κατευθύνσεις και ό,τι μπορέσουν.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Βρήκαν πρόσφορο έδαφος θα έλεγα εγώ και μια αδύναμη Κυβέρνηση να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να κρατήσει τα κεκτημένα.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Διότι αυτά τα θέματα εγώ καταλαβαίνω και είμαι η πρώτη η οποία και την προηγούμενη εβδομάδα με άρθρο μου είπα ότι αυτά τα πράγματα τα οποία υποσχεθήκαμε και μπήκαν στο Μεσοπρόθεσμο, πρέπει να τα υλοποιήσουμε.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κάτι το οποίο δεν κάνουμε.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Έχουμε καθυστερήσεις σε αρκετά από αυτά. Είναι σημαντικό το θέμα και της φοροδιαφυγής και των αποκρατικοποιήσεων και της αναδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα να προχωρήσουμε συντεταγμένα και να ανταποκριθούμε σε αυτές μας τις δεσμεύσεις.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Κατσέλη, ξεχάστε ότι είστε οικονομολόγος και μάλιστα άριστη, ξεχάστε ότι υπήρξατε Υπουργός, ξεχάστε ότι είστε πολιτικός και ελάτε ως μία απλή Ελληνίδα να περπατήσουμε μαζί στους δρόμους της Αθήνας και στις γειτονιές.
Έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση που την ξέρουμε για να μην την περιγράψουμε, μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια ένας μεσαίος Έλληνας πολίτης; Σας λέω με το χέρι στην καρδιά.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Σταυρόπουλε δεν μπορεί. Μα νομίζω ότι είναι γνωστό.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θα πεθάνουμε δηλαδή κα Κατσέλη;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κοιτάξτε, έχει περάσει όχι από τα χαμηλότερα στρώματα, είναι και στα μεσαία στρώματα και θα έλεγα ότι για πρώτη φορά μια οικογένεια που έχει ένα ή δυο εργαζόμενους δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Ακριβώς.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Νομίζω ότι πέρα από τις διαρθρωτικές αλλαγές οι οποίες πρέπει να γίνουν, πρέπει να δούμε δυο πράγματα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και σε εθνικό. Πρώτα – πρώτα η στήριξη της απασχόλησης, της εργασίας, διότι εάν έχεις σε μια οικογένεια ένα ή δυο άνεργους είναι καταδικασμένη αυτή η οικογένεια.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Κουτρουμάνης μας είπε ότι υπάρχουν 80.000 οικογένειες στις οποίες δεν εργάζεται ουδείς.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Αυτό είναι το πρώτο μέλημα. Κάτι, το οποίο πρέπει πραγματικά να το αντιμετωπίσουμε και το δεύτερο είναι να υπάρξει ένα ελάχιστο δίχτυ ασφάλειας για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, οι οποίες αντιμετωπίζουν πραγματικά ιδιαίτερο πρόβλημα. Το νομοσχέδιο για τα χρεωμένα νοικοκυριά ήταν μια τέτοια παρέμβαση και βλέπετε ότι έχει μια κοινωνική ανταπόκριση, η οποία είναι πάρα πολύ σημαντική. Εγώ θα πήγαινα και περαιτέρω: τώρα πρέπει η Κυβέρνηση ιδιαίτερα και για τους δημόσιους υπαλλήλους να κοιτάξουμε να γίνει μια ρύθμιση δανείων στις Τράπεζες, που έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θα έπρεπε να είχαν γίνει πάρα πολλά κα Κατσέλη.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Μα μπορούμε έστω και τώρα, την τελευταία στιγμή. Η πολιτική είναι για να λύνει ζητήματα, όχι για να δημιουργεί.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σωστά.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Ακόμη και τώρα που γίνονται νέες περικοπές ιδιαίτερα σε οικογένειες των δημοσίων υπαλλήλων ή θα υπάρχει εφεδρεία, πως θα ανταποκριθούν αυτές οι οικογένειες σε οφειλές που έχουν στις Τράπεζες για τα δάνειά τους εάν δεν γίνει μια ρύθμιση;
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Αυτά όλα τα οποία μας λέτε, τα οποία είναι πραγματικά τα ξέρει ο μέσος Έλληνας πολίτης, νομίζετε ότι η Τρόικα δεν τα γνωρίζει; Οι ελεγκτές της Τρόικα που είναι εδώ δεν τα γνωρίζουν; Τα γνωρίζουν. Γιατί το κάνουν όμως; Εδώ θέλουμε τη δική σας γνώμη και άποψη. Εσείς πως το έχετε φανταστεί στις ψυχολογικές επιχειρήσεις που κάνετε.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Με απλά λόγια που ξέρουν ότι ο κόσμος δεν αντέχει και αργοπεθαίνει, και αυτοί του σφίγγουν πιο πολύ τη θηλιά.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Γιατί το κάνουν.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Πρώτα – πρώτα το τι πιστεύουν ότι πρέπει να γίνει, δεν είναι ταυτόσημο πάντοτε με αυτό που νομίζουμε εμείς, ή εγώ τουλάχιστον ότι πρέπει να γίνει. Ξεκινούν από μια διαφορετική αφετηρία η οποία έχει να κάνει και με εμπειρίες χωρών της Βορείου Ευρώπης, όπου υπάρχουν περιθώρια λόγω μεγάλων επιχειρήσεων μέσα στον οικονομικό κύκλο να μειώνουν ή να αυξάνουν τα κέρδη τους.
Εδώ όταν έχεις 95% των επιχειρήσεών σου πολύ μικρές επιχειρήσεις ή μικρές επιχειρήσεις, όταν πέφτει ο τζίρος αυτές οι μικρές επιχειρήσεις κλείνουν, δεν έχουν περιθώρια να περιορίσουν το κόστος τους κατά πολύ και μετά να αυξήσουν την κερδοφορία τους, όταν η κατάσταση βελτιώνεται.
Επομένως πρώτα – πρώτα η αντίληψή τους για την οικονομία είναι διαφορετική. Δεύτερον, πολλά από τα μέτρα τα οποία προτείνουν πιστεύω ότι στηρίζονται σε ιδεοληψίες και λυπάμαι που το λέω αυτό και τρίτον όταν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος διότι υπάρχουν παραδείγματος χάριν αθετήσεις, καθυστερήσεις ή δεσμεύσεις, βάζουν στο τραπέζι καινούργια ζητήματα τα οποία δεν είχαν συμφωνηθεί.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα. Είπατε τρεις φορές στην κουβέντα μας ότι έχουμε μπει σε μια επικίνδυνη ατραπό. Εγώ θα προχωρήσω λίγο παραπάνω τη συζήτηση: που φοβάστε ότι μπορεί να μας οδηγήσει αυτή η επικίνδυνη ατραπός, εάν δεν προσέξουμε;
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Σε επίπεδα Βουλγαρίας.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ευθέως κα Κατσέλη, που φοβάστε ότι μπορεί να μας οδηγήσει αυτή η ατραπός.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Σε βαθύτερη ύφεση και κοινωνικές εκρήξεις.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το φοβάστε πολύ αυτό;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Εγώ την ύφεση φοβάμαι. Ότι όταν μια κοινωνία βιώνει μια ύφεση της τάξεως του 5,5% ή και παραπάνω, όταν οι προοπτικές είναι δυσοίωνες ουσιαστικά αυτή η κοινωνία είναι έτοιμη, είναι ένα πρόσφορο έδαφος για κοινωνικές εκρήξεις και αυτό το βλέπουμε, αρχίζει και ξεκινάει σε όλη την Ευρώπη. Δεν είμαστε μόνο στην Ελλάδα.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Βέβαια.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Και αυτό το πράγμα οδηγεί σε απονομιμοποίηση δημοκρατικών διεργασιών, στην απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, ως πολιτικό θέμα πια και όχι ως οικονομικό.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Κυρία Κατσέλη, μιλώντας με τους Τροϊκανούς πρόσφατα …
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Γι’ αυτό έβαλα σαν προτεραιότητα την ύφεση, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα – δυνατά, να υλοποιήσουμε τουλάχιστον σε τρεις τέσσερις μεγάλους χώρους τις δεσμεύσεις μας, ώστε να μην καθίζουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, με διάφορα προσχήματα.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Υπάρχει η αίσθηση ότι μας έχουν κατατάξει ως Ελλάδα μεταξύ Βουλγαρίας και χωρών του αραβικού κόσμου της Βορείου Αφρικής. Εσείς το βλέπετε αυτό; Δηλαδή θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα να την κατεβάσουν στο βιοτικό επίπεδο της Βουλγαρίας; Υπάρχει αυτός ο κίνδυνος;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Βερύκιε η αίσθηση πολλών συνομιλητών μας και εταίρων μας είναι ότι θα πρέπει να κάνουμε μια μεγάλη προσαρμογή και δημοσιονομική και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Αυτό δεν μας οδηγεί εκεί;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Το ζητούμενο όμως είναι τι σημαίνει αυτό και πως το κάνουμε. Και εκεί υπάρχει μια βασική διχογνωμία. Η άποψη ορισμένων μέσα στους εταίρους μας είναι ότι αυτό πρέπει να γίνει με απομείωση μισθών, με μείωση δικαιωμάτων, με κατάρρευση συλλογικών συμβάσεων και με αυτό τον τρόπο να υπάρξει η ανάπτυξη. Εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω αυτό.
Πάρα πολλοί όχι μόνο εγώ αλλά πάρα πολλοί οικονομολόγοι διεθνώς και πολιτικοί έχουμε πει ότι κάτι τέτοιο είναι καταστροφικό, καμία κοινωνία δεν αναπτύχθηκε μέσα από τέτοιες ατραπούς και εδώ γίνεται η διαμάχη σε επίπεδο πρακτικό.
Προσωπικά αν θέλετε, όσο ήμουν στο Υπουργείο Εργασίας, ακριβώς αυτή η κουβέντα διήρκεσε 8-9 μήνες. Κάναμε άλλα πράγματα, βάλαμε ειδικές επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις έτσι ώστε πραγματικά να υπάρχει η δυνατότητα αποκλίσεων …
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Να όμως που δεν άντεξε.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Αλλά να μην φτάσουμε στο σημείο να καταργήσουμε συλλογικές συμβάσεις, οι οποίες είναι πυλώνες της δημοκρατίας.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Ναι αλλά βλέπουμε ότι κερδίζουν αυτοί. Αυτοί κατάφεραν να σας διώξουν εσάς και τώρα να ανοίξουν …
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Βερύκιε, η κα Κατσέλη μιλάει για πυλώνες δημοκρατίας. Καταλαβαίνεις πόσο επικίνδυνο είναι; Η συλλογική σύμβαση είναι πυλώνας της δημοκρατίας.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Δημητράκη μου κατάλαβες τι κάνουν; Στην κόντρα λοιπόν της Λούκας με την Τρόικα, κέρδισε η Τρόικα! Γιατί η Λούκα βρίσκεται αυτή τη στιγμή μεταξύ μας και κουβεντιάζουμε εμείς κι εμείς και αυτοί κάνουν τη δουλειά τους, αυτοί προχωρούν.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Συμφωνείτε με αυτά που λέει ο κ. Βερύκιος κα Κατσέλη;
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Είμαι σίγουρη ότι την άποψη αυτή, άκουσα και τον Πρωθυπουργό χτες να λέει ότι δεν θα γίνουμε Ινδία και πιστεύω ότι στη συζήτηση και στη διαπραγμάτευση που θα γίνει, θα υπερισχύσει η άποψη ότι πρέπει να περιφρουρήσουμε συλλογικούς θεσμούς διαπραγμάτευσης.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Κατσέλη πριν σας πούμε καλημέρα για να πάμε σε ειδήσεις, θα σας κάνω την τελευταία ερώτηση και θα μου αρκούσε μια απάντηση με αριθμό. Αν μπορείτε δώστε μου έναν αριθμό στην ερώτηση που θα σας κάνω.
Σε πόσα χρόνια βλέπετε να ξαναχαμογελάει ο Έλληνας;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Θέλω να είμαι αισιόδοξη.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Εδώ γελάμε!
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Έναν αριθμό πέστε μου. Δεν θέλω τίποτε άλλο.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Νομίζω ότι εάν και τα δυο μέρη κινηθούν με αξιοπιστία, κινηθούν υπεύθυνα θα μπορούσαν σε τρία ή πέντε χρόνια, πραγματικά να έχουμε μπει σε μια άλλη ατραπό.
Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, καλή σας μέρα.
Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Καλημέρα σας και καλό κουράγιο σε όλους μας.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Καλημέρα σας.
Leave a Reply