Συνέντευξη στο Ράδιο 9, 12-8-2011
Στο δημοσιογράφο Χ. Μπότσαρη
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Θα καλημερίσουμε τώρα την πρώην Υπουργό και Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, την κα Λούκα Κατσέλη, κα Κατσέλη καλημέρα σας.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Καλημέρα κ. Μπότσαρη.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Τι κάνετε, καλά είστε κα Κατσέλη;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Είμαστε καλά, περνάμε λίγες μέρες στην Κεφαλονιά που είναι πανέμορφη.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Κεφαλονιά; Καταπληκτικό μέρος, καταπληκτικά περνάτε κα Κατσέλη φαντάζομαι, σας ζηλεύω. Λίγες μέρες, διότι τα πράγματα είναι σφιγμένα από παντού, ναι;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Απολύτως και ανοίγει η Βουλή πάλι και ξεκινάμε μία καινούρια δύσκολη περίοδο, με πολλά νομοθετήματα και με πολλή εργασία.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Φροντίστε να φορτώστε τις μπαταρίες όσο περισσότερο στο λίγο χρόνο.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Το χρειάζονται όλοι, ακόμα και μέσα στις δυσκολίες.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Το χρειάζονται κα Κατσέλη πράγματι. Πείτε μου κα Κατσέλη πως βλέπετε όλους αυτούς τους κλυδωνισμούς στις χρηματοπιστωτικές εταιρείες, οίκους, οργανισμούς, που μας επηρεάζουν τόσο πολύ σε παγκόσμιο επίπεδο και ειδικότερα και στην Ελλάδα; Διότι τα πράγματα κάθε μέρα ανατρέπουν την προηγούμενη.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Έχετε δίκιο, αλλά δεν ήταν απρόβλεπτες αυτές οι εξελίξεις. Για όσους παρακολουθούν τα διεθνή πράγματα και τους κλυδωνισμούς στις διεθνείς χρηματαγορές είναι κάτι το οποίο ξεκίνησε ούτε καν το 2007, έχει ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, αφότου ουσιαστικά απορυθμίστηκε..
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Πραγματικά έτσι είναι.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Η χρηματοπιστωτική αγορά στο τέλος της δεκαετίας του ΄90 το 2000. Από τότε πολλοί από μας σε διεθνή φόρα είχαμε επισημάνει ότι θα έχουμε μία σειρά από χρηματοπιστωτικές κρίσεις, καθώς οι χρηματαγορές έμειναν ανεξέλεγκτες, απέκτησαν τεράστια δύναμη, πολλά κεφάλαια, δύναμη και σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και σε εθνικό επίπεδο, επηρεάζοντας άμεσα και τις κυβερνητικές αποφάσεις.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Όλα ξεκίνησαν με τα στεγαστικά δάνεια στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις περιπέτειες με τη Freddie Mac και τη Fannie Mae, πριν ακόμη από τη Lehman Brothers, έτσι δεν είναι κα Κατσέλη;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Θα έλεγα ότι ξεκίνησαν πέντε χρόνια ακόμα νωρίτερα από αυτό.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Ακόμα νωρίτερα;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Ακόμα νωρίτερα, όταν απλώς να υπενθυμίσω ότι το 1998-1999 έγινε μια μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση στην Αυστρία.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Ναι έγινε, ναι.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Όπου ουσιαστικά οι χρηματαγορές μέσα από κερδοσκοπικές πιέσεις στο νόμισμα και στις μετοχές στο Χρηματιστήριο εκεί οδήγησαν περίπου πέντε χώρες σε μια βαθιά ύφεση, η οποία είχε αποτέλεσμα μετά για πολλά χρόνια.
Διότι αυτές οι χώρες οι οποίες ζήτησαν τότε τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν την έλαβαν έγκαιρα, με αποτέλεσμα η Κίνα, η Ινδονησία και άλλες χώρες να κτίσουν αποθέματα και αυτή τη στιγμή να έχουν στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών τους μεγάλα αποθέματα, κυρίως η Κίνα, και να ακολουθούν έναν αυτόνομο ρόλο. Την ίδια στιγμή που η Δύση, πάλι χωρίς εποπτεία, άνοιξε τις αγορές της, άφησε ελεύθερο τον χρηματοπιστωτικό τους τομέα να επενδύει σε πολύ αν θέλετε αμφιλεγόμενα προϊόντα με υψηλό ρίσκο, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, με αποτέλεσμα το χρηματοπιστωτικό σύστημα να δημιουργεί φούσκες.
Η φούσκα αυτή η πρώτη έσκασε, όπως είπατε πολύ σωστά, με τα στεγαστικά δάνεια στην Αμερική και επεκτάθηκε ως κρίση ρευστότητας σε άλλες χώρες και τώρα υπονομεύει την ίδια την πολιτική των κρατών-μελών. Όπως λέω κ. Μπότσαρη είναι σαν τον βάτραχο και το σκορπιό, τα κράτη ήταν ο βάτραχος ο οποίος προσπάθησε..
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Να περάσουν το ποτάμι, ναι.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Να περάσει απέναντι τον σκορπιό και ο σκορπιός την τελευταία στιγμή τον τσιμπάει.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Βέβαια, γιατί το έχει στη φύση του. Στην Αυστρία που αναφερθήκατε έγιναν και κάποιες τοξικές βέβαια επενδύσεις των ασφαλιστικών ταμείων του ΙΚΑ του αυστριακού και χαθήκανε πάρα πολλά χρήματα και πράγματι είχε ξεσπάσει κι εκεί μία πολύ μεγάλη αποσταθεροποίηση με τα κεφάλαια αυτά των αμφιλεγόμενων προϊόντων.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Και να μην ξεχάσουμε και τα δομημένα ομόλογα στην Ελλάδα κι ότι αν αυτό δεν είχε βγει έγκαιρα στη δημοσιότητα θα είχαμε πολύ επικίνδυνες τοποθετήσεις και από τα δικά μας ασφαλιστικά ταμεία.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Αλήθεια είναι αυτό που λέτε. Όλο αυτό το σύστημα το διεθνές που περιγράψατε κα Κατσέλη ήταν τις τελευταίες δεκαετίες, δηλαδή από το Bretton Woods και εντεύθεν, έχει ολοκληρώσει πλέον τον κύκλο του, πρέπει να πάμε σε μία νέα ανασυγκρότηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος κατά την άποψή σας;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κατά την άποψή μου ναι χρειάζεται, γι΄ αυτό μιλάω και για ένα νέο Bretton Woods, δηλαδή τι θα πει αυτό; Μία παγκόσμια συμφωνία, εφόσον έχουμε πια μια παγκόσμια οικονομία ή μια οικονομία που ολοένα και περισσότερο παγκοσμιοποιείται, μία παγκόσμια οικονομία η οποία θα βάλει κάποιους κανόνες πάνω σε βασικά θέματα. Πρώτα-πρώτα στο συντονισμό οικονομικής πολιτικής..
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Και κάπως αν δεν μηδενιστούν τα κοντέρ, γιατί δεν μπορεί να μηδενιστούν, αλλά κάπως να εξομαλυνθεί το θέμα με μία νέα αφετηρία, ένα νέο ξεκίνημα, έτσι δεν είναι;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Έχετε απόλυτο δίκιο, χρειάζεται μια καινούρια παγκόσμια ρύθμιση, που να δίνει προοπτικές ανάπτυξης και ασφάλειας.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πρώτα-πρώτα έναν στοιχειώδη συντονισμό οικονομικών πολιτικών. Δεν μπορεί οι Ηνωμένες Πολιτείες να ασκούν μία πολιτική η οποία τους οδηγεί σε τεράστια ελλείμματα και χρέη και από την άλλη μεριά η Κίνα, η ανερχόμενη δύναμη, να έχει τεράστια πλεονάσματα μαζί με τη Γερμανία. Αυτές οι ανισορροπίες πρέπει να εξομαλυνθούν, διότι ακριβώς δίνουν έναυσμα σε κερδοσκοπικές πιέσεις στα νομίσματά τους και ούτω καθεξής.
Δεύτερον, μία στοιχειώδη συμφωνία για τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Ή θα πάμε σε ένα κοινό νόμισμα διεθνώς πάλι ή αν θέλουμε να κρατήσουμε την ευελιξία προσαρμογής ανάμεσα στους πόλους αυτούς της διεθνούς οικονομίας θα πρέπει να βάλουμε κάποιους κανόνες για τις συναλλαγματικές διακυμάνσεις.
Τρίτον, εποπτεία στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με κάποιους κανόνες. Τότε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχαμε προτείνει τη δημιουργία ενός διεθνούς Οργανισμού χρηματοπιστωτικών αγορών, κατά τα πρότυπα του διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου, αυτό με κανόνες ώστε να αφορά τους λογιστικούς κανόνες, τα στάνταρτ, τη δυνατότητα εσόδου και εξόδου από τη βραχυπρόθεσμη αγορά κεφαλαίων και ούτω καθ’ εξής. Τότε αυτό ήταν ανάθεμα, για τους περισσότερους πολιτικούς θα έλεγα, αλλά και για τις αγορές γιατί ήταν η εποχή του ιδεολογήματος της αυτορρύθμισης των αγορών, ότι οποιοσδήποτε κανόνας στην αγορά θα οδηγούσε σε αποκλίσεις. Και φτάσαμε στη χρηματοπιστωτική κρίση.
Τέταρτον, εποπτεία στους φορολογικούς παραδείσους. Δεν είναι δυνατό μία χώρα η οποία να προσπαθεί να μαζέψει έσοδα και την ίδια στιγμή κάποιοι Οργανισμοί, κάποιες Τράπεζες, κάποιοι συμπολίτες μας να μπορούν να επενδύουν τα χρήματά τους σε φορολογικό παράδεισο και να μην φορολογούνται. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να μαζευτούν τα έσοδα, τα οποία απαιτούνται για την ανάπτυξη της χώρας.
Πέμπτον, το ευρωομόλογο είναι ένα ακόμη ένα βήμα, ένα νέο εργαλείο όπως και το Ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας που έγινε στην κρίση, υπάρχουν κι άλλοι θεσμοί και εργαλεία για την επίτευξη σταθερότητας μέσα σε νομισματικές Ενώσεις.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Νομίζω ότι έχετε προτείνει τον τριπλασιασμό του αποθεματικού του EFSF.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Θα έλεγα τριπλασιασμός κ. Μπότσαρη. Διότι ήδη υπάρχουν χώρες μέσα στην Ευρωζώνη οι οποίες είναι αρκετά εκτεθειμένες στις διεθνείς αγορές και εάν υπάρξει μια κρίση εμπιστοσύνης χρειάζεται η δυνατότητα της Ευρωζώνης στο σύνολό της να παρέμβει δυναμικά και να πείσει τις αγορές ότι έχει τα όπλα να παρέμβει.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Η χώρα μας κα Κατσέλη η Ελλάδα έχει τώρα κάποια ιδιαίτερα ανησυχία μετά την απόφαση της 21ης Ιουλίου διότι τα πράγματα έτρεξαν πολύ άγρια έκτοτε και δεν έχει ακόμη επισημοποιηθεί, θεσμοθετηθεί η υπογραφή, ή εγκριθεί από τα Κοινοβούλια, κινδυνεύει η 6η δόση. Με ποιο τρόπο θα δοθεί; Θα δοθεί με το παλιό σύστημα; Θα δοθεί με ένα τρόπο που θα προηγείται των εγκρίσεων των Κοινοβουλίων; Έχει προβλεφθεί τέτοιο πράγμα; Ανησυχούμε;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Πάντοτε ανησυχείς όταν βρίσκεσαι στη μέση ενός τέτοιου κλυδωνισμού, αλλά νομίζω ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν πραγματικά μας ωφελούν γιατί είμαστε η πρώτη χώρα για την οποία ελήφθησαν αποφάσεις. Πρώτα – πρώτα το ότι έχουμε αποφάσεις στο τραπέζι είναι σημαντικό και επίσης μέσα στην κρίση είναι σημαντικό ότι τα ευρωπαϊκά κράτη έχουν κάθε κίνητρο να υλοποιήσουν τις αποφάσεις τους, γιατί έτσι σηματοδοτούν στις αγορές ότι και σε αντίστοιχες περιπτώσεις εάν ξανασυμβεί με μια άλλη χώρα, θα κάνουν το ίδιο.
Άρα νομίζω ότι τα κίνητρα των χωρών της Ευρωζώνης είναι τέτοια, ώστε να προχωρήσουν το γρηγορότερο δυνατό στην υλοποίηση αυτών των αποφάσεων, αλλά καλό είναι να πιέζουμε κι εμείς, όπως άλλωστε έγινε αυτή την εβδομάδα.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Μάλιστα. Έπεσε πολύ νερό όλους αυτούς τους μήνες στον ελληνικό μύλο κα Κατσέλη, εσείς είχατε κι ένα εξαιρετικά κρίσιμο Υπουργείο να διαχειριστείτε και να πάρετε αποφάσεις.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Δυο Υπουργεία θα έλεγα!
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Δυο θα έλεγα κι εγώ και τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης επιτρέψτε μου τον όρο, πολλές φορές παρουσίασαν κάποιες θέσεις σας με τον τρόπο που τις παρουσίασαν, όμως έχω καταλάβει και είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις αποτελέσατε ένα ανάχωμα όσο μπορούσατε και όσο αντέχατε, πάνω σε πολύ σκληρότερες αποφάσεις. Έτσι δεν είναι κα Κατσέλη;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Είναι έτσι κ. Μπότσαρη και έδωσα μια μάχη για δυο τρία βασικά πράγματα, τα οποία τα πιστεύω.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Πείτε μας.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Πρώτον το θέμα της ανάπτυξης. Η ανάπτυξη αυτή τη στιγμή θα έρθει στην Ελλάδα με την ανάκαμψη των επενδύσεων κυρίως των ιδιωτικών επενδύσεων. Για να γίνει αυτό, χρειάζονται δυο πράγματα: χρειάζεται η ρευστότητα στην αγορά, ένα, που ακόμη δεν υπάρχει. Και δεύτερον χρειάζεται μια απλούστευση, ριζική απλούστευση όλων των γραφειοκρατικών εμποδίων.
Και στα δυο αυτά μέτωπα έδωσα μια σκληρή μάχη ιδιαίτερα στη ρευστότητα, αν θυμάστε, το Γενάρη του 2010 με το νόμο που περάσαμε για τη ρύθμιση των χρεών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων απέναντι στις Τράπεζες για την έξοδό τους από τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Αυτή ήταν μια δύσκολη προσπάθεια, διότι δεν ήταν όλοι … κάτι τέτοιο ήταν σωστό εκείνη την στιγμή. Είμαι ιδιαίτερα, εκ των υστέρων ακόμη πιο σίγουρη ότι αυτή η κίνηση ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, παρά το κόστος.
Το δεύτερο, ειδικά για τη ρευστότητα στήσαμε τότε και τα τέσσερα Ταμεία με λεφτά του ΕΣΠΑ, τα οποία ελπίζω ότι θα ενεργοποιηθούν όλα το συντομότερο δυνατό. Όσον αφορά την απλούστευση των γραφειοκρατικών εμποδίων πέρασε ο νόμος και υλοποιήθηκαν οι Υπηρεσίες μιας στάσης για την ίδρυση, χρειάζονται ακόμη πολλά να γίνουν για την αδειοδότηση και λειτουργία επιχειρήσεων. Αυτό πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα έτσι ώστε να μπορεί μια επιχείρηση να λειτουργεί, χωρίς όλα αυτά τα εμπόδια.
Αν δεν γίνουν και τα δύο αυτά, είναι πολύ δύσκολο να προωθηθούν επενδύσεις και είναι πολύ πιο σημαντικά μέτρα από τη μείωση της φορολογίας για την οποία επιμένει τόσο πολύ η Νέα Δημοκρατία.
Το δεύτερο πράγμα ήταν όσον αφορά τα καταχρεωμένα νοικοκυριά, ξέρετε ότι κι εκεί έδωσα μια μάχη για τις ρυθμίσεις διότι είχε γίνει και στη χώρα μας μια πιστωτική φούσκα με δάνεια, τα οποία πολλά από αυτά δεν έπρεπε να είχαν δοθεί για καταναλωτικούς σκοπούς. Αυτό οδήγησε σε μια κρίση υπερχρέωσης, η οποία κατά κάποιο τρόπο έπρεπε να ρυθμιστεί.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Είδατε όμως ότι κι εκεί το σύστημα λειτουργούσε άνισα μέσα στις παθογένειες και τις παραλειτουργικές, δεν ξέρω πως λέγεται η ιστορία αυτή. Ενώ θεωρήθηκε ληστρικό ένα επιτόκιο για τη χώρα 5,5 ή 6% τα δάνεια αυτά τα καταναλωτικά έχετε υπόψη σας με τι τόκο παρέχονταν.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Υπήρχαν και με 13 και με 20%. Στις πιστωτικές κάρτες είχαμε αθέμιτες χρεώσεις και η ρύθμιση αυτή που έγινε, νομίζω ότι είναι κάτι που αλλάζει το τοπίο στην καταναλωτική πίστη για τα επόμενα χρόνια.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Πράγματι.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Τέλος στο Υπουργείο Εργασίας όπως ξέρετε ένα από τα βασικά μεγάλα θέματα ήταν η επέκταση των κλαδικών συμβάσεων. Πιστεύω προσωπικά ακράδαντα ότι στη χώρα μας ειδικά, πρέπει να χτιστεί μια ελάχιστη κοινωνική συναίνεση ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους, χρειάζεται διάλογος και όταν υπάρχουν μέτρα όπως η επέκταση των κλαδικών συμβάσεων όπου όλοι οι κοινωνικοί εταίροι, από τους εργοδότες μέχρι και τους εργαζόμενους συμφωνούν ότι πρέπει να διατηρηθεί για να υπάρξει αυτός ο διάλογος και η συναίνεση πάνω σε όρους εργασίας, αυτό πιστεύω ότι έπρεπε να το υπηρετήσουμε, παρά τις πιέσεις που ασκούσε και ασκεί η Τρόικα, για πραγματικά κατάργησή τους.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Μάλιστα.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Νομίζω ότι κι εκεί με επιμονή θα προσπαθήσουμε να πείσουμε ότι η επέκταση χρειάζεται, ότι μπορεί να έχεις ευελιξία στους όρους εργασίας μέσα από ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις όπου χρειάζεται, αλλά πρέπει να διατηρηθεί ένα πλαίσιο συνεννόησης, ένα πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα από πολιτικές τις οποίες υπηρέτησα.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Καλά κάνατε και μας τα είπατε κα Κατσέλη για να κωδικοποιούμε κι εμείς.
Με το χέρι στην καρδιά μιλώντας εάν γενικά χωρίσουμε σε δυο κατηγορίες, αυθαίρετα έστω και ποιητική αδεία, τους πολιτικούς που είναι αυτό που λέμε μνημονιακοί και αυτοί που δεν είναι με το Μνημόνιο και αυτοί που υποστήριξαν το Μεσοπρόθεσμο και αυτοί, όποιοι κι αν είναι από την Αξιωματική μέχρι την υπόλοιπη Αντιπολίτευση, που δεν ψήφισαν το Μεσοπρόθεσμο, βλέπετε να έχουν και κάποια σωστά επιχειρήματα αυτοί από την άλλη πλευρά; Με το χέρι την καρδιά.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Η πολιτική και ειδικά η οικονομική πολιτική δεν είναι ποτέ άσπρο – μαύρο. Πάντα υπάρχουν σωστά επιχειρήματα και το θέμα είναι ακούγοντας όλες τις απόψεις στη συγκεκριμένη συγκυρία να παίρνουμε τις αποφάσεις οι οποίες είναι καλύτερες, ή νομίζουμε ότι είναι καλύτερες για το δημόσιο συμφέρον.
Προσωπικά πιστεύω και γι’ αυτό υπέγραψα και το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ότι παρά τα μεγάλα προβλήματα στο μίγμα πολιτικής που περιέχουν, ότι δεν είχες επιλογή ούτε το Μάιο του ’10 ούτε τον Ιούνιο του ’11. Και δεν είχες επιλογή, διότι βρισκόμαστε ακριβώς σε μια τέτοια κατάσταση με τα χέρια δεμένα απέναντι στους πιστωτές μας, που αυτή η κίνηση έπρεπε να γίνει, για να μπορεί να έχεις τη ρευστότητα την οποία απαιτείται για να κινήσεις την οικονομία.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Και αυτοί όμως εξάντλησαν την αγριότητα και τη σκληρότητά τους κα Κατσέλη.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Αυτό είναι το μίγμα πολιτικής που συνήθως ο πιστωτής έχει στο μυαλό του, στο πιο αποτελεσματικό. Ακριβώς γι’ αυτό νομίζω ότι έχοντας υπογράψει το Μεσοπρόθεσμο, ή και το Μνημόνιο το ζητούμενο στην υλοποίησή του ήταν να γίνουν όπου μπορεί οι προσαρμογές εκείνες, οι οποίες θα απέφεραν και καλύτερα αποτελέσματα.
Δηλαδή πολλά πράγματα παραδείγματος χάριν ακόμη και για τη μείωση των μισθών όπως είδατε, στο αρχικό Μνημόνιο υπήρχε πρόβλεψη για κατάργηση εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης, υπήρχε για μείωση μισθών, τελικά έγινε αποδεκτή η εθνική γενική συλλογική σύμβαση στην πορεία, η οποία αυτή τη στιγμή έχει και κάποια αύξηση της τάξεως του 1,6% στο όριο του ευρωπαϊκού πληθωρισμού.
Επομένως μέσα στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, μπορεί να παίρνεις αποφάσεις τις οποίες ξέρεις ότι όλα τα μέτρα δεν είναι αποτελεσματικά, αλλά δεν έχεις επιλογές, αλλά πρέπει πάντοτε να παρακολουθείς τι γίνεται και να μπορείς να πιέζεις και να πείθεις για προσαρμογές, όπου και όποτε χρειάζονται.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Με γενναιοψυχία απαντήσατε κα Κατσέλη, το εκτιμώ ιδιαίτερα. Ξέρω την ευαισθησία σας για να αρχίσουμε σιγά – σιγά να πηγαίνουμε προς το τέλος της συζήτησής μας, δεν θέλω να σας φάω και πολύτιμο χρόνο από τις λίγες διακοπές σας. Ξέρω όμως την ευαισθησία σας για την Κύπρο, κάντε μου ένα σχόλιο για τις μέρες που περνάει οικονομικά η Κύπρος κα Κατσέλη και τι πρέπει να γίνει τώρα που τα πράγματα είναι ακόμη στην αρχή, πριν σφίξουν και φτάσει σε δραματικές καταστάσεις.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Μπότσαρη πιστεύω ότι η Κύπρος βρίσκεται στο στόχαστρο των κερδοσκοπικών πιέσεων, πρέπει ιδιαίτερα το τραπεζικό της σύστημα και νομίζω ότι πρέπει πολύ έγκαιρα η πολιτική και η οικονομική ηγεσία της Κύπρου να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα, έτσι όπως ούτως ή άλλως έχει αρχίσει να το κάνει, για να προλάβει δυσάρεστες εξελίξεις.
Ταυτόχρονα είναι και στο στόχαστρο το πολιτικό. Μην ξεχνάμε ότι η Κύπρος αναλαμβάνει την προεδρεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο 2ο εξάμηνο του ’12 επομένως έχει πολύ μεγάλη σημασία να διασφαλιστεί η σταθερότητα σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Επίσης θα έλεγα και κάτι άλλο. Είμαστε σε μια φάση που γίνονται διαπραγματεύσεις και υπάρχει και πολιτική αστάθεια μετά από …
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Μετά από την έκρηξη στη ναυτική βάση.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Όχι αστάθεια, αλλά μια ρευστή κατάσταση την οποία πρέπει να την προσέξουμε ως Ελληνισμός πάρα πολύ, διότι η ιστορία μας έχει διδάξει ότι όταν υπάρχουν οικονομικές κρίσεις πολύ συχνά συνοδεύονται και από εθνικές κρίσεις και πρέπει να δούμε και τη διάσταση αυτή πολύ – πολύ προσεκτικά.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Κυρία Κατσέλη δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, όμως σας εκτιμώ ιδιαίτερα και εσάς και την οικογένειά σας και το εννοώ αυτό που λέω. Θα ήθελα εξαντλώντας και την ανθρωπιά σας, να κάνετε ένα σχόλιο γι’ αυτά τα πάρα πολλά χρόνια που δόθηκαν ως ποινή φυλάκισης σε αυτά τα παιδιά που έβαλαν αυτή την κατσαρόλα στο δικό σας σπίτι, για τους «Πυρήνες της φωτιάς» εννοώ. Είναι πάρα πολύ βαριές οι ποινές.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Πιστεύω ότι είναι πολύ βαριές οι ποινές.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Πρέπει να τους δοθεί άλλη μια ευκαιρία, μέσα από κάποιο άλλο νόημα.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Πιστεύω ότι πρέπει να ξαναδεί η Δικαιοσύνη τις ποινές αυτές, σε στενή συνεργασία και με τις οικογένειες, αλλά και με τα ίδια τα παιδιά.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ κα Κατσέλη.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Εγώ ευχαριστώ.
Χ. ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Ανθρώπινο ήταν αυτό που είπατε, σας εύχομαι όσο μπορείτε να περάσετε καλύτερα και θα τα πούμε ελπίζω πολύ σύντομα και πάλι. Γεια σας.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Ευχαριστώ πολύ, γεια σας.
Leave a Reply