Το διακύβευμα του Αυγούστου
Άρθρο στην εφημερίδα Real News – Kυριακή, 7 Αυγούστου 2011.
Οι συζητήσεις για την ανταλλαγή ομολόγων, που έχουν ήδη ξεκινήσει και αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι τα τέλη Αυγούστου, είναι αναπόφευκτο ότι θα δρομολογήσουν σημαντικές εξελίξεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας μας.
Με την αξία των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που θα γίνουν αντικείμενο ανταλλαγής ή μετακύλησης να εκτιμάται περίπου στα 135 δισεκ. ευρώ, η αποτίμηση των ζημιών για τις ελληνικές τράπεζες που θα συμμετέχουν στο πρόγραμμα ανταλλαγής εκτιμάται ότι θα κυμανθεί γύρω στα 7-8 δισεκ. ευρώ. Ο Αύγουστος, επομένως, είναι καθοριστικός μήνας για τις επόμενες στρατηγικές κινήσεις που σχεδιάζουν οι τράπεζες, καθώς αυτές θα κληθούν, αποτιμώντας τις πιθανές ζημιές τους, να βρουν τρόπους ενίσχυσης της κεφαλαιακής τους επάρκειας, αν βεβαίως αυτό καταστεί αναγκαίο.
Σε αυτή την περίπτωση έχουν μπροστά τους τρεις επιλογές: Πρώτον να προχωρήσουν σε αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου καλώντας τους μετόχους τους να «βάλουν το χέρι στη τσέπη». Δεύτερον, να προσφύγουν στο Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας, πράγμα όμως που συνεπάγεται απώλεια του απόλυτου ελέγχου από τους μετόχους και τη διοίκηση και υποχρέωση να λάβουν μέτρα για αναδιάρθρωση, συγχώνευση, εξαγορά ή μεταβίβαση των δραστηριοτήτων τους σε άλλο χρηματοπιστωτικό οργανισμό. Η τρίτη επιλογή είναι να προχωρήσουν οι ελληνικές τράπεζες σε συγχωνεύσεις ή στρατηγικές συνεργασίες είτε με άλλες ελληνικές είτε με ξένες τράπεζες.
Και οι τρεις επιλογές ουσιαστικά δρομολογούν την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος της χώρας μας και αναδεικνύουν την ανάγκη έγκαιρης σηματοδότησης από την μεριά της κυβέρνησης της στρατηγικής της για τη νέα αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς το ελληνικό δημόσιο ελέγχει σημαντικό ποσοστό του τραπεζικού συστήματος. Η στρατηγική αυτή θα πρέπει να διασφαλίζει την απρόσκοπτη παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, να λειτουργεί με ισχυρούς κανόνες εποπτείας, διαφάνειας και υγιούς ανταγωνισμού, ώστε να αποτρέπονται καταχρηστικές πρακτικές που επιβαρύνουν τους δανειολήπτες, και να αποτελεί εγγύηση για την αποτελεσματική διαχείριση και αξιοποίηση των καταθέσεων και των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση, πριν ένα χρόνο, με απόφαση της Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, είχε αναθέσει μελέτη σε χρηματοοικονομικούς συμβούλους για να προσδιορίσουν και να αξιολογήσουν τις στρατηγικές επιλογές του ελληνικού δημοσίου στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος. Το αποτέλεσμα της μελέτης αυτής παραμένει, δημοσίως τουλάχιστον, ακόμα άγνωστο. Η εμπειρία από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση αναδεικνύει την ανάγκη για ισχυροποίηση, και όχι αποδυνάμωση, του δημόσιου πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα της χώρας μας, που θα πρέπει να εξυπηρετεί τις αναπτυξιακές προτεραιότητες της εθνικής μας οικονομίας.
Αυτό σημαίνει πάνω απ’ όλα την ενδυνάμωση της Εθνικής Τράπεζας, όπου σήμερα τα ασφαλιστικά ταμεία κατέχουν περίπου το 16,5% του μετοχικού της κεφαλαίου, είτε με πιθανή συγχώνευσή της με άλλες τράπεζες που ελέγχει το δημόσιο, είτε με εξαγορά ξένης ευρωπαϊκής τράπεζας για διασφάλιση ρευστότητας, είτε τέλος με εξαγορά μικρής ελληνικής τράπεζας ευρείας διασποράς μετοχών, έτσι ώστε να ενισχυθεί ο πρωταγωνιστικός της ρόλος στη χρηματοπιστωτική αγορά.
Αυτό που πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί είναι η επανάληψη παλαιότερων πρακτικών, όπου οι ζημιές του ιδιωτικού τομέα «κοινωνικοποιήθηκαν» χωρίς περιορισμό και έλεγχο, και η διαδικασία των εξαγορών και συγχωνεύσεων χρησιμοποιήθηκε για την έμμεση και αδιαφανή ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας δημοσίων επιχειρήσεων.
Είναι, επομένως, κρίσιμο οι όποιες αποφάσεις ληφθούν για εξαγορές ή συγχωνεύσεις τραπεζών να μην υπονομεύσουν το δημόσιο πυλώνα, αλλά να οδηγήσουν σε ένα πιο ανταγωνιστικό, σταθερό και βιώσιμο χρηματοπιστωτικό σύστημα, που θα στηρίζει με ρευστότητα την πραγματική οικονομία, για επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.
Μπορείτε να δειτε το απόκομμα της εφημερίδας, επιλέγοντας το ακόλουθο επισυναπτόμενο αρχείο.
Leave a Reply